P1T6
จริงๆเราควรจะเขียนเกี่ยวกับโยไควอชก่อนนะ แต่..... คิดว่ามันคงจะยาวมาก และบ่นเยอะมาก เลยจะข้ามมันไปก่อนละกัน แถม 3.4 มา มีอะไรให้ทำเยอะไปหมด เจียดเวลาทำงานไปเล่นเกมมันก็หมดแล้วไง 55
เพราะงั้น เอาที่ง่ายที่สุด ที่สั้นที่สุด สำหรับตอนนี้เลยละกัน เดี๋ยวจะหาว่าเราดองบล็อก เอาเป็นว่าสัญญาว่าจะมาอัพทุกวัน (มั้ง) ยังต้องเขียนเกี่ยวกับอเลค ทั้ง 4 ฟลอร์อีก ประทับใจจ๊อดมาก ทำไมมันเพิ่งจะมาสนุกเอาท้ายๆก็ไม่รู้ ก่อนหน้านี้คือเบื่อก๊อบลินมาก แมคคานิคทรมาน DPS check บ้าบอ ตอนแรกนะลั่นวาจาไว้ว่า ชั้นจะไม่เข้าเกมหรอก แพทช์ใหม่มาชั้นก็ไม่เข้าแล้วไงเหรอ .... อินาริลอคอินทันทีที่เซิร์ฟเปิดอ่ะครับ 555 ตอนแรกก็แบบเข้ามา โอ้ยไม่หรอกชั้นทำแค่คอนเทนท์รากหญ้าก็พอ ไปๆมาๆอีกที อัพเกียร์เตรียมไปลงเจ๊โซฟีแบบไม่มีปีกex ซะแบบนั้น แต่ยังไม่ได้ไปนะ รอให้ลูกพี่พาไป เพราะตอนนี้เปลี่ยนจากเมนแบลคเมจไปเมนสกอลล่าแทนแล้ว (คำสาปอีเสี้ยม) แล้วก็ยังไม่ค่อยมั่นใจว่าจะฮีลรอด 555 จะไปเองคนเดียวก็ไม่กล้าไง เอาล่ะ เกี่ยวกับเจ๊... ที่ประทับใจที่สุดก็คือเพลง เข้าไปนี่ปิดเอฟเฟคทุกอย่างฟังแต่ BGM อย่างเดียวเลย *เพราะมาก แนะนำให้หาเป็นเพลงติดประจำบ้าน* เข้าไปวันแรกก็ตายประมาณสามรอบนะ Blind ไง ไม่รู้จะเกิดอะไร 555 แต่สนุกมาก ไปกับชาวแฟลตปลาทองโครงการ11 (เดี๋ยวเรื่องแฟลตปลาทองก็ต้องเขียน 555) มันสนุกตรงแหกปากกันในสไกป์นี่แหละ ด้วยความที่ไม่รู้กิมมิคอะไรซักอย่าง โดนเทกระจาดลงเหวไปคนละหลายทีเลยทีเดียว แถมไม่พอแดก AOE ติด Debuff กันแทบทุกผู้ทุกคน 555 สนุกล้ำ ฮาที่สุดคือสลับกันตายกับพิซซ่า ฮีลเลอร์ชุบกันไปชุบกันมา 555 แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ... ตอนนี้อยู่ระหว่างศึกษาภาคex
มั่นใจว่าบวกเลขไว แต่ปฎิกริยาตอบสนองนี่ ต้องดูอีกทีนะว่าวิ่งไปฮีลไปจะรอดมั้ย วีคเอนนี้จะรีบทำงาน(?) ให้ได้มากที่สุด จะได้ไป ex
